ความผิดปกติทางการพูดของเด็ก
การเลี้ยงดูลูก

ความผิดปกติทางการพูดของเด็ก

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาพูคุยกันในเรื่องของความผิดปกติทางด้านการพูดของเด็กกันค่ะ หลายบ้านอาจกำลังประสบปัญหาลูกพูดช้า หรือพูดไม่ชัด วันนี้เราจะพาคุณพ่อคุณแม่ไปหาคำตอบกันค่ะ

ขณะที่เด็กๆเรียนรู้ที่จะพูดเป็นเรื่องปกติที่เด็กๆจะมีปัญหาในการพูด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการเรียนรู้ทักษะการพูด เมื่อเวลาผ่านไปเด็กได้เรียนรู้วิธีการพูดการออกเสียงได้อย่างถูกต้องมากขึ้นค่ะ ในเด็กที่มีความผิดปกติของเสียงพูดมีปัญหาในการสร้างเสียงคำหรือวลีที่ชัดเจนคล่องแคล่ว อาจจะเนื่องมาจากการพัฒนาทางระบบประสาท หรือความแตกต่างของโครงสร้าง เช่น ภาวะปากแหว่ง เพดานโหว่ เป็นต้น ซึ่งความผิดปกติทางด้านการพูดของเด็กที่เกิดขึ้นสามารถรักษาได้ หากตรวจพบตั้งแต่เนิ่นๆค่ะ

ความผิดปกติเหล่านี้คุณพ่อคุณแม่สามารถสังเกตได้ตั้งแต่อายุลูกก่อน 1 ปีค่ะ ซึ่งประเภทของการพูดผิดปกติในเด็กวัยหัดเดินที่พบได้บ่อย เช่น ไม่สามารถออกเสียงหรือพูดให้ชัดเจนในบางคำ ความล่าช้าของพัฒนาการด้านการพูดกว่าวัย ไม่สามารถพูดอ่านและเขียนได้ มันมักจะถูกตรวจพบในเด็กอายุเกิน 4 ปี มีปัญหาการได้ยินทำให้ไม่สามารถสื่อสารได้ค่ะ

สาเหตุของความผิดปกติส่วนใหญ่ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดค่ะ ซึ่งอาจมีแนวโน้มมาจากครอบครัวที่มีประวัติการพูดไม่ชัดหรือช้า ความผิดปกติทางกายภาพ รูปปากทำให้มีอุปสรรคต่อการพูด ความผิดปกติของระบบประสาทหรืออาการบาดเจ็บที่สมอง สูญเสียการได้ยินหรือการติดเชื้อที่หูบ่อย พัฒนาการผิดปกติ เช่น ออทิสติก เด็กกลุ่มอาการดาวน์ เป็นต้น และยังพบในเด็กบางรายที่ขาดการสนับสนุนการเรียนรู้ในบ้าน ขาดการกระตุ้นทักษะการเรียนรู้หรือขาดแรงจูงใจในการสื่อสารของเด็กค่ะ

การวินิจฉัยและการแก้ไขความผิดปกติทางการพูด

คุณพ่อคุณแม่สามารถสังเกตความผิดปกติที่เกิดขึ้นได้ตั้งแต่ลูกอายุ 1 ปีหรือเมื่อลูกเริ่มมีปัญหาด้านการสื่อสาร เช่น การแสดงท่าทางแทนการพูด การใช้นิ้วชี้ในสิ่งที่ต้องการ ฯลฯ คุณพ่อคุณแม่ควรพาลูกมาพบแพทย์เพื่อตรวจประเมินพัฒนาการเกี่ยวกับภาษาพูดและการสื่อสาร และในขั้นตอนแรกตรวจสอบการได้ยินของเด็กก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กได้ยินปกติ หากไม่สูญเสียการได้ยินแพทย์จะทำการประเมินความผิดปกติที่เกิดขึ้น เช่น เสียงพูดไม่ชัด ความเข้าใจด้านการใช้ภาษา ฯลฯ เพื่อทำการวางแผนการกระตุ้น ฝึกทักษะการออกเสียง รวมถึงให้คำแนะนำแก่ผู้ปกครองเกี่ยวกับการดูแลส่งเสริมพัฒนาการของลูกน้อย

ทั้งนี้การจดจำและการสังเกตความผิดปกติของการสื่อสารของลูก แต่เนิ่นๆสามารถช่วยให้เด็กเอาชนะปัญหาการพูด พวกเขาสามารถเรียนรู้วิธีการสื่อสารอย่างชัดเจนค่ะ

Related Posts

ถอดรหัสภาษากายลูกน้อย

ถอดรหัสภาษากายลูกน้อย กำลังบอกอะไร

การร้องไห้เป็นรูปแบบแรกของการสื่อสารที่ทารกบอกพ่อแม่ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในการถอดรหัสสิ่งที่ลูกน้อยกำลังแสดงออกนั้นในฐานะพ่อแม่โดยเฉพาะคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ การเข้าใจภาษากายของทารกแรกเกิดเป็นเรื่องยาก ดังนั้นการเรียนรู้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับ “ภาษากายของลูกน้อย” สามารถช่วยให้คุณรู้จักความรู้สึกและอารมณ์ของลูกขึ้นได้มากขึ้นค่ะ ถอดรหัสภาษากายลูกน้อย กำลังบอกอะไร การเตะขาในอากาศ หากคุณเห็นลูกน้อยของคุณทำเช่นนั้นแสดงว่าเธอตื่นเต้นและมีความสุขมาก โดยมักจะเตะขาในอากาศเมื่อคุณเล่นกับพวกเขา พูดคุยด้วย หรือเมื่ออยู่ในอ่างอาบน้ำ เป็นต้น และการเตะขาในอากาศจะช่วยให้ลูกน้อยของคุณพัฒนากล้ามเนื้อได้ดีค่ะ การงอตัว เมื่อลูกน้อยของคุณรู้สึกเจ็บปวดหรือไม่สบายใจเขาจะตอบสนองโดยการงอหลัง โดยส่วนใหญ่เด็กทารกจะงอหลังเมื่อพวกเขามีอาการเสียดท้อง หรือทนทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของทางเดินอาหาร เช่น โรคกรดไหลย้อน ฯลฯ และหากทารกทำเช่นนั้นในระหว่างการให้อาหารอาจหมายความว่าอิ่มและไม่ต้องการกินอีกค่ะ สิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ควรทำคือ พยายามทำให้ลูกสงบลง ซึ่งคุณสามารถเบี่ยงเบนความสนใจได้โดยพาเธอออกไปข้างนอกและแสดงสิ่งที่ลูกของคุณสนใจ เป็นต้น การยืดหรือเหยียดแขนออก ทารกที่กางมือหรือการเหยียดแขนขาออกเป็นสัญญาณที่ดีค่ะ นั่นหมายความว่าลูกน้อยของคุณมีความสุขและอารมณ์ดี ซึ่งรวมถึงลูกน้อยของคุณกำลังเรียนรู้การทรงตัว แขนที่เหยียดออกจะทำให้ตัวเองสมดุลขณะพยายามนั่งค่ะ การกำหมัดแน่น การกำหมัดเป็นการเคลื่อนไหวอย่างสม่ำเสมอที่ทารกทำค่ะ เนื่องจากระบบประสาทและสมองของเขายังไม่พัฒนาเพียงพอที่จะเคลื่อนไหวอื่นๆได้ ซึ่งอาจรวมถึงสัญญาณว่าทารกเครียดมากเนื่องจากความหิวได้เช่นกันค่ะ ในกรณีที่คุณเห็นลูกน้อยของคุณทำเช่นนั้นแม้ว่าเขาจะไม่ร้องไห้ก็ตาม การตอบสนองที่ดีที่สุดคือให้ลูกน้อยทานอาหารทันที การงอหัวเข่าเข้าหาตัว บางครั้งอาจเห็นทารกพับเข่าทั้งสองข้างแล้วนำไปที่ท้อง อาจหมายถึงลูกน้อยของคุณมีปัญหาทางเดินอาหารบางอย่างเช่น ท้องผูก มีแก๊สหรือไม่สบายท้องค่ะ และสิ่งที่คุณแม่สามารถทำได้คือการการตบหลังหรือลูกหลังช้าๆและเบาๆ เพื่อให้ลูกของคุณเรออกมาบรรเทาอาการแน่นท้องค่ะ หากคุณให้นมลูกคุณควรหลีกเลี่ยงการกินอาหารที่อาจทำให้เกิดแก๊สในทารก หากลูกน้อยของคุณมีอาการท้องผูกบ่อยๆให้พาไปพบแพทย์ค่ะ ลูกชอบดึงหู ทารกอยู่ระหว่างการค้นพบส่วนต่างๆของร่างกาย พวกเขาคว้าหูและแสดงความสุขที่ได้ค้นพบ ในทางกลับกันพวกเขาอาจจับและดึงหูเมื่อฟันงอก ในกรณีที่ลูกน้อยของคุณจับหูและร้องไห้เขาอาจเป็นโรคหูอักเสบได้เช่นกันค่ะ การขยี้ตา ลูกชอบขยี้ตาหรือถูตา มักจะตามมาด้วยการหาวใหญ่และบางครั้งก็ร้องไห้ […]

Read more→
อาหารมื้อแรกของลูก

การเริ่มอาหารมื้อแรกของลูก

อาหารมื้อแรกของลูก ก็เป็นอีกหัวข้อหนึ่งที่ถกเถียงกันมากในกลุ่มของแม่ๆ ทั้งหลาย ซึ่งอันที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องที่เข้าใจง่ายนิดเดียว เนื่องด้วยองค์การอนามัยโลกด้านอาหารสำหรับทารกระบุไว้ว่า เด็กทารกที่มีอายุตั้งแต่แรกเกิดถึง 6 เดือนควรรับประทานเพียงแต่นมเท่านั้น และเมื่อทารกมีอายุตั้งแต่ 6 ขวบขึ้นไปก็ควรรับประทานนมแม่ต่อเนื่องโดยควบคู่กับอาหารที่เหมาะสมตามช่วงวัยไปจนถึงเด็กมีอายุ 2 ปีหรือมากกว่านั้น ซึ่งในประเทศไทยรณรงค์ตามคำแนะนำขององค์การอนามัยโลกตลอดมา แต่ปัญหาก็คือ จำเป็นไหมต้อง 6 เดือนขึ้นไปเท่านั้นถึงรับประทานอาหารอย่างอื่นได้ พ่อแม่หลายครอบครัวซีเรียทกับเรื่องนี้เอามากๆ หากลูกยังไม่ครบ 6 เดือน ไม่สามารถกินอาหารอื่นได้นอกจากนม ซึ่งความเป็นจริงแล้วระบบร่างกายของเด็กไม่ได้ถูกกำหนดตายตัวแบบเป๊ะๆ แบบนั้น ซึ่งตามหลักการศึกษาวิจัย คือ อาหารมื้อแรกของลูก เริ่มได้เมื่อพร้อมแต่ไม่ควรให้กินในช่วงที่ลูกมีอายุเพียง 17 สัปดาห์ เนื่องจากระบบย่อยอาหารของเด็กยังไม่พร้อมสำหรับการย่อยอาหารในชนิดอื่นนอกจากนม กล่าวคือหากเด็กยังไม่อายุครบ 4 เดือนขึ้นไปไม่ควรที่จะให้เด็กรับประทานอาหารอื่นนอกจากนม แต่บางครอบครับที่อาจจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์อาจจะไปป้อนกล้อยหรืออาหารอื่นให้กับลูก ซึ่งอาจจะส่งผลให้เด็กถึงแก่ชีวิตได้จากโรคลำไส้อักเสบอุดตัน ในปัจจุบันแพทย์ของประเทศญี่ปุ่น ยุโรป และในอเมริกา แนะนำให้เด็กเริ่มรับประทานอาหารมื้อแรกให้เร็วกว่า 6 เดือน แต่ขึ้นอยู่กับพัฒนาการความพร้อมในการกินของเด็ก ซึ่งสามารถสังเกตุได้ดังนี้ สามารถนั่งหลังตรงโดยการประคอง สามารถนั่งบนเก้าอี้เด็กได้ มีความสนใจในอาหาร สามารถใช้มือหยิบจับของเข้าปาก ถ้าเด็กมีพฤติกรรมแบบนี้จึงเครื่องบ่งชี้แล้วว่าลูกของคุณแม่มีความพร้อมที่สามารถจะรับประทานอาหารมื้อแรกได้แล้ว ซึ่งในเด็กบางคนก็มีอายุเพียง 5 เดือนก็สามารถพร้อมที่จะรับประทานอาหารได้แล้ว แต่เด็กบางคนก็อาจมีความพร้อมช้าอาจจะพร้อมหลังมี 6 […]

Read more→
กิจกรรมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็ก

กิจกรรมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็ก

การพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็กมีความสำคัญอย่างยิ่ง ซึ่งเราจำเป็นต้องสอนลูกน้อยของเราเกี่ยวกับอารมณ์และวิธีตอบสนอง เพื่อให้เขาสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่นได้เมื่อโตขึ้น เพราะทักษะทางสังคมไม่เพียงแค่เป็นเรื่องสนุกเท่านั้น แต่ช่วยให้ลูกๆของคุณเตรียมพร้อมรับมือกับอารมณ์และโลกใบนี้ได้ดีขึ้นได้ค่ะ ดังนั้นการใช้ กิจกรรมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็กวัยเตาะแตะเป็นสิ่งที่คุณสามารถเริ่มได้ตั้งแต่อายุยังน้อยค่ะ ทักษะทางอารมณ์และสังคมคืออะไร การเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์เป็นกระบวนการที่เด็กเริ่มเรียนรู้และพัฒนาทักษะชีวิต ได้แก่ การสื่อสาร การทำงานร่วมกัน การรับรู้และจัดการอารมณ์ และการควบคุมพฤติกรรมของตนเอง ซึ่งเป็นทักษะที่เด็กต้องมีปฏิสัมพันธ์กับทั้งผู้ใหญ่และเพื่อนๆ การจัดการและควบคุมอารมณ์ก็เป็นส่วนหนึ่งของทักษะทางสังคมค่ะ ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ ผู้ปกครองรวมถึงคุณครูมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนการพัฒนาทักษะทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็กๆค่ะ กิจกรรมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์สำหรับเด็ก ทักษะการพัฒาทางสังคมและอารมณ์ในเด็ก อาจมีลักษณะแตกต่างกันไปในเด็กทุกคนค่ะ ในฐานะพ่อแม่คุณสามารถส่งเสริมทักษะดังกล่าวได้ค่ะ ซึ่งกิจกรรมการเรียนรู้อารมณ์ทางสังคมไม่จำเป็นต้องซับซ้อน สามารถเริ่มได้ตั้งตั้งยังเล็กและใช้เป็นกิจวัตรประจำวันของคุณได้อย่างง่ายค่ะ ยกตัวอย่างเช่น การมองตาหรือสบตาทุกครั้งที่คุณคุยกับลูก เมื่อคุณบอกลูกน้อยของคุณเกี่ยวกับเรื่องง่ายๆ เช่น คุณรักเขามากแค่ไหน เป็นต้น เด็กๆจะรู้ว่าคุณกำลังคุยกับเขาเมื่อเวลาผ่านไปเขาจะเรียนรู้ถึงความสำคัญของการมองผู้คนเมื่อเขาพูดคุยกันค่ะ  ตอบสนองต่อการพูดของลูก ในช่วง 2 – 3 เดือนแรกทารกไม่สามารถพูดได้แต่เขามารถส่งเสียงได้ค่ะ นั่นคือวิธีการสื่อสารของเขา อย่าเพิกเฉยต่อเสียงหัวเราะเล็กๆควรตอบกลับเหมือนว่าคุณเข้าใจเขา รวมถึงสามารถขยับมือแสดงสีหน้าต่าง ๆ และพยักหน้าตอบรับทุกสิ่งที่เขาพูดค่ะ การพูดคุยกับลูก เป็นกิจกรรมพัฒนาสังคมที่ดีแม้ว่าคุณจะคิดว่าเขาไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดก็ตามค่ะ  การพาลูกออกไปข้างนอก การไปเดินเล่นนอกบ้าน เพื่อให้เด็กๆเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัว ได้รู้จักเพื่อนๆต่างวัย หรือแม้แต่ดอกไม้และสัตว์ต่างๆค่ะ การเล่นบทบาทสมมุติ เป็นวิธีที่ดีสำหรับเด็กๆผ่านการเล่าเรื่อง การจินตนาการ อีกทั้งยังเป็นการทดลองเกี่ยวกับพฤติกรรมทางสังคม และมักจะสนุกกับการแสดงในสิ่งที่พวกเขารู้ เช่น […]

Read more→